ايمان بي عشق، اسارت در ديگران است و عشق بي ايمان اسارت در خود!
ايمان بي عشق تعصبي كور است و عشق بي ايمان كوري متعصب!
عشق بي ايمان حال وهوايي است براي هيچ و عطشي است به سوي مهراب و شتاب ديوانه واري است به سوي فريب و دروغي است كه آن را نمي شناسي مگر به آن برسي و چون به آن رسيدي همچون سايه اي موهوم محو مي گردد و جز خاكستر يأس و بيزاري و نفرت بر جاي نمي ماند.
عشق بي ايمان تا هنگامي است كه معشوق نيست و چون هست شد نيست مي گردد.
اين عشق با وصال پايان مي گيرد و آن عشق با و صال آغاز.....(دكتر شريعتي)
سلام ممنون از متن قشنگي كه برام گذاشتين....
بازم خوشحال ميشم بهم سر بزنيد......
